Aparat stały to rodzaj aparatu ortodontycznego, który jest trwale mocowany do powierzchni zębów za pomocą materiałów adhezyjnych. Można rozpocząć leczenie takim aparatem już w okresie wymiany uzębienia, kiedy pojawiają się cztery stałe zęby sieczne i dwa pierwsze trzonowce (6 górne lub dolne), podczas gdy reszta zębów jest jeszcze mleczna. Najczęściej jednak leczenie tymi aparatami rozpoczyna się, gdy wszystkie zęby są już stałe.
Leczenie aparatem stałym wykorzystuje łuki, które początkowo są wygięte, ale stopniowo wracają do swojego pierwotnego kształtu. Dzięki temu procesowi, aparaty te skutecznie korygują ustawienie zębów. Najlepszy moment na rozpoczęcie leczenia to okres wzmożonego wzrostu: do 11 roku życia u dziewcząt i do 13 roku życia u chłopców. W tym czasie, wykorzystując odpowiednie siły, można stymulować kość do wzrostu w pożądanym kierunku, co jest kluczowe w leczeniu takich problemów jak tyłozgryz czy przodozgryz. W tym okresie można osiągnąć stabilne efekty leczenia, optymalne warunki zgryzowe oraz najlepsze proporcje rysów twarzy. Po 13. roku życia leczenie jest trudniejsze i często wymaga ekstrakcji zębów, aby uzyskać zadowalające efekty.
Warto pamiętać, że istnieją wady zgryzu o dużym nasileniu, które wymagają rozpoczęcia leczenia już w wieku 4-5 lat, aby zmienić kierunek wzrostu. Dlatego im wcześniej rodzice skonsultują swoje dziecko z ortodontą, tym lepsze efekty można osiągnąć. W niektórych przypadkach, gdy wady zgryzu mają podłoże genetyczne, niezbędne może być leczenie chirurgiczno-ortodontyczne.
Aparat stały tradycyjny składa się z metalowych zamków, do których łuk – element roboczy – jest mocowany za pomocą kolorowych ligatur elastycznych. Te kolorowe ligatury są szczególnie popularne wśród młodszych pacjentów.
Aparat stały samoligaturujący metalowy różni się od tradycyjnego sposobem mocowania łuku do zamka. W tym przypadku zastosowano specjalne metalowe klapki wbudowane w zamek, co przyspiesza proces leczenia, skracając tym samym czas terapii. Dzięki zastosowaniu mniejszych i równomiernych sił do przesuwania zębów, wizyty kontrolne są rzadsze, a higiena ułatwiona. Obecnie są to najczęściej wybierane zamki w leczeniu aparatami stałymi.
Aparat stały tradycyjny estetyczny składa się z przezroczystych, szafirowych zamków, które są niemal niewidoczne, co sprawia, że są one polecane osobom, które czułyby się niekomfortowo z metalowymi zamkami.
Aparat stały samoligaturujący estetyczny także wykorzystuje przezroczyste, szafirowe zamki. Różni się od tradycyjnego aparatu stałego estetycznego sposobem mocowania łuku – zastosowano w nim estetyczne klapki w kolorze zęba wbudowane w zamek. Podobnie jak w przypadku samoligaturujących zamków metalowych, umożliwia to szybsze wyniki leczenia i skraca czas terapii. Wizyty kontrolne są rzadsze, a higiena ułatwiona. Takie rozwiązanie szczególnie polecane jest dla osób poszukujących estetycznych rozwiązań. Zaspokaja to nawet najbardziej wymagające potrzeby pacjenta.
Aparat ruchomy jest rodzajem aparatu ortodontycznego używanym głównie w okresie, kiedy dziecko ma uzębienie mleczne lub mieszane. Jego główna funkcja polega na wywieraniu siły na zęby mleczne, co wpływa na wyrostek kostny i stymuluje jego wzrost.
Dzięki temu procesowi, aparat pomaga w tworzeniu wystarczającej przestrzeni dla nowo wyrzynających się zębów stałych. Aparat ten jest noszony przez pacjenta przez około kilkanaście godzin każdego dnia, aby osiągnąć optymalne efekty leczenia.
Specjalny rodzaj aparatu ortodontycznego, który jest używany po zakończeniu leczenia aparatem stałym. Jego głównym celem jest zapobieganie powrotowi wady zgryzu w okresie, gdy wyrostek kostny przechodzi proces remineralizacji i uwapniania.
W przypadku dolnego łuku zębowego, aparat retencyjny jest trwale przymocowany do wewnętrznej strony zębów, od strony języka. Natomiast w łuku górnym najczęściej stosuje się retainer w postaci szyny termoformowalnej, płytki Hawley’a lub Clear-Bow. Te rodzaje aparatów retencyjnych pomagają utrzymać zęby w odpowiedniej pozycji po zakończeniu leczenia ortodontycznego, zapewniając długotrwałe efekty terapii.
Zapora i cierń dla języka to specjalne elementy, które są częścią aparatu stałego. Stosowane są w przypadkach, gdy występują dysfunkcje języka. Ich głównym zadaniem jest zapobieganie nieprawidłowemu tłoczeniu języka do przodu oraz wspomaganie jego prawidłowej przebudowy mięśniowej.
Dzięki temu, zapobiega się nadmiernej sile wywieranej przez język, która może prowadzić do wypychania zębów i tworzenia przednich otwartych zgryzów. Te elementy aparatu są więc kluczowe w korygowaniu nieprawidłowych nawyków języka, które mogą negatywnie wpływać na ustawienie zębów i zdrowie jamy ustnej.
Ekspander to element aparatu stałego, który jest przytwierdzany do pierwszych trzonowców górnych od strony podniebienia. Jego zastosowanie ma kluczowe znaczenie w leczeniu zwężenia szczęki.
Dzięki ekspanderowi można osiągnąć prawidłowe relacje między zębami górnymi a dolnymi, powiększyć zatoki oraz poprawić oddychanie przez nos poprzez rozszerzenie dróg oddechowych. Ważne jest pamiętanie, że prawidłowe oddychanie odbywa się przez nos, a oddychanie ustami może prowadzić do poważnych wad ortodontycznych u dzieci. Ekspander jest więc nie tylko narzędziem ortodontycznym, ale również wspomaga prawidłowy rozwój anatomiczny w obrębie jamy ustnej i dróg oddechowych.
Rotator to specyficzny element aparatu stałego, który jest używany do korekcji położenia pierwszych trzonowców stałych górnych, czyli zębów numer 6. Celem stosowania rotatora jest uzyskanie prawidłowych relacji zębowych. Ząb numer 6 jest jednym z pierwszych zębów stałych, które pojawiają się w jamie ustnej – często już w 5. roku życia dziecka – jego nieprawidłowe ustawienie może wpływać na rozmieszczenie i sposób wyrzynania się pozostałych zębów.
Z tego powodu, rotator jest ważnym narzędziem w ortodoncji, pozwalającym na wczesne interweniowanie i korygowanie położenia zębów, aby zapewnić harmonijny rozwój całego uzębienia.
Hyrax to rodzaj aparatu ortodontycznego używanego zarówno u dzieci, jak i dorosłych w przypadkach dużych zwężeń szczęki oraz nadmiernego stłoczenia zębów siecznych. Działa on poprzez rozsuwanie kości podniebiennych w rejonie szwu podniebiennego, co umożliwia stworzenie odpowiedniej przestrzeni dla stłoczonych zębów w odcinku przednim, a także poprawia relacje z zębami dolnymi. Dodatkowymi korzyściami z zastosowania Hyrax jest powiększenie zatok oraz umożliwienie lepszego oddychania przez nos poprzez poszerzenie dróg oddechowych. W miejscu poszerzenia szwu podniebiennego następuje tworzenie nowej kości, co zapewnia stabilne efekty leczenia.
Warto pamiętać, że oddychanie przez nos jest najbardziej właściwym sposobem oddychania, a oddychanie przez usta może prowadzić do poważnych wad ortodontycznych u dzieci. Hyrax jest więc nie tylko narzędziem korygującym zwężenia szczęki, ale również wspomaga prawidłowy rozwój anatomiczny w obrębie jamy ustnej i dróg oddechowych.
Łuk podniebienny i językowy to elementy aparatu stałego, które zazwyczaj mocuje się do trzonowców stałych za pomocą drutu z pętelką. Ich zadaniem jest zwiększenie siły utrzymującej zęby w żądanej pozycji, aby zapobiec ich przesunięciu.
Implanty ortodontyczne, nazywane również mini śrubami ortodontycznymi, są stosowane w celu przesuwania zębów w prawidłowe położenie oraz poprawy retencji. Te urządzenia mogą być także wykorzystywane do tymczasowej odbudowy protetycznej brakującego zęba podczas leczenia ortodontycznego lub do utrzymania przestrzeni do momentu zakończenia wzrostu pacjenta przed rozpoczęciem leczenia implanto-protetycznego. Implanty ortodontyczne są więc wszechstronnym narzędziem wspomagającym różne aspekty leczenia ortodontycznego, od korekty pozycji zębów po odbudowę protetyczną.
Power Bar to rodzaj aparatu ortodontycznego, który jest trwale montowany na zębach w szczęce. Jest on używany głównie do korekty wad zgryzu tylnego, znajdując zastosowanie przede wszystkim u pacjentów w okresie wzrostu. Power Bar jest zazwyczaj pierwszym etapem leczenia przy użyciu aparatu stałego. Proces rozpoczyna się od założenia dolnego aparatu stałego oraz Power Bar w łuku górnym. Następnie, pomiędzy dolnym a górnym aparatem stałym, rozciągane są wyciągi elastyczne.
Gdy osiągnięte zostaną prawidłowe relacje między 6 i 3 górnymi zębami, zakłada się aparat stały na górne zęby, finalizując tym samym leczenie przy użyciu aparatu stałego. Power Bar jest więc istotnym elementem w początkowej fazie leczenia ortodontycznego, pomagającym w osiągnięciu prawidłowej konfiguracji zgryzu.
Maska twarzowa to zewnętrzny aparat ortodontyczny, który jest mocowany do aparatu wewnątrzustnego. Służy on do leczenia zaawansowanych wad doprzednich związanych z niedostatecznym wzrostem szczęki.
Najlepsze rezultaty leczenia uzyskuje się w okresie wzrostu dziecka, czyli między 7 a 13 rokiem życia. Maskę należy nosić przez maksymalną możliwą liczbę godzin każdego dnia, co najmniej przez 6 miesięcy. Dzięki temu aparatowi możliwe jest uniknięcie konieczności przeprowadzenia leczenia chirurgicznego w przyszłości
Wyciągi to gumki ortodontyczne o różnych rozmiarach i sile działania, które są często wykorzystywane podczas leczenia czynnościowego w połączeniu z aparatem stałym. Dzięki nim można wygenerować dodatkową siłę międzyszczękową, co pomaga w eliminowaniu nieprawidłowych relacji zębowych lub szczękowych.
Trainery to aparaty stosowane u najmłodszych pacjentów, często wykorzystywane przez logopedów w celu wdrożenia odpowiednich ćwiczeń miofunkcjonalnych. Właściwe spoczynkowe położenie języka oraz napięcie warg są kluczowe dla prawidłowej funkcji oddychania, co wpływa na prawidłowy wzrost szczęki zarówno na wysokość, jak i szerokość.
Siła języka ma ogromny wpływ na rozwój żuchwy i ostateczne położenie zębów w prawidłowej pozycji. Trainery pomagają także w utrzymaniu bezpieczeństwa po zakończeniu leczenia ortodontycznego.
Alignery to aparaty nakładkowe stosowane w celu eliminacji niewielkich wad zgryzu. Leczenie tymi aparatami obejmuje kilka etapów, podczas których stosowane są szyny o różnych grubościach, aby osiągnąć idealny uśmiech.
Esthetica Clinic
ul. Warszawska 6 (piętro I)
Rawa Mazowiecka
godziny przyjęć: pon-pt 10-18
przy placówce dostępny parking wewnętrzny
